Panische Langsamkeit

Still der Tag
Im Grau vor sich dämmert
Ein einzelner Schrei
Dann Ruhe

Eis pfeift der Wind
Durch Geäst und um Häuserzeilen
Ein einzelner Schrei
Dann Ruhe

Nebel liegt
Im Licht
Die Sonne geht auf
Ein einzelner Schrei
Dann Ruhe
Es reckt sich
Es streckt sich
Es wacht
Es lebt
Ein einzelner Schrei
Dann Krach

Konkrete Poesie

FLASCHE
FLASCHE
FLASCHE
FLASCHE
FLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEKISTEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE
FLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHEFLASCHE

Hoffe

Dort läuft die Hoffnung
geht von uns fort
nicht halten können
wollen
dürfen
kein Versprechen hält Wort

.

Wie nah sie streift
dein wollend Herz
mach es schnell
rasend
still
jetzt bleibt der Schmerz

HN©2010